Karfan er tóm.
Fornar hafnir á Suðvesturlandi
Eftir Jón Þ. Þór
Í þessu riti er ferðast höfundur, Jón Þ. Þór, um Suðvesturland og staldrar við í helstu höfnum, aðallega fornum og hálfgleymdum höfnum og hugar að sögu þeirra.
Lýsingin hefst á Eyrabakka en ferðinni er svo heitið vestur með ströndinni til Grindavíkur, norður um Reykjanesskaga og Faxaflóa og allt upp í Hvalfjörð.
Manngerðar hafnir eru nánast nýjung í sögu siglinga til og frá Íslandi. Á fyrstu öldum Íslandsbyggðar stefndu sæfarendur skipum sínum að landi þar sem þeim virtist skipalega vera bærileg frá náttúrunnar hendi og á slíkum stöðum mynduðust snemma kauphafnir.
Slíkar hafnir voru víða með ströndum landsins, mismargar eftir aðstæðum og varð saga þeirra mislöng. Á Suðurlandi, Suðurnesjum og við Faxaflóa voru á fyrri öldum hafskipahafnir sem gegndu veigamiklu hlutverki í þjóðarsögunni, flestar þeirra hafa löngu lokið hlutverki sínu sem viðkomustaður skipa en saga þeirra lifir.
Kaflar í bókinni
- Eyrarbakki
- Grindavík
- Básendar
- Þórshöfn
- Keflavík
- Hafnarfjörður
- Reykjavík - Þerneyjarsund
- Maríuhöfn í Hvalfirði
